WYPADKI DROGOWE

Prawie zawsze w wypadkach drogowych, w których są ranni i zabici, poszkodowanych ratują uczestniczący w tych wypadkach użytkownicy dróg.
Stąd też, to przede wszystkim użytkownicy dróg, na ogół nie posiadający profesjonalnego wykształcenia medycznego, powinni wiedzieć, jakie należy podjąć działania w sytuacji konkretnego wypadku drogowego, czego nie wolno robić, aby nie utrudnić dalszej akcji ratowniczej i nie pogorszyć istniejącego stanu ofiar wypadku.
Aby w następnej chwili z ratujących nie stać się ratowanymi, pierwszorzędną czynnością jest natychmiastowe zabezpieczenia miejsca wypadku zgodnie z przepisami ruchu drogowego.

Po uzyskaniu informacji co do ilości ofiar i ich stanu zawiadamiamy pogotowie ratunkowe straż pożarną i policję.

Udzielamy pierwszej przedlekarskiej pomocy medycznej poszkodowanym.

Zabezpieczenie miejsca wypadku:
Jeżeli nie ma zabitych lub rannych, uczestniczący w wypadku kierujący pojazdami samochodowymi, obowiązany jest niezwłocznie usunąć pojazd z miejsca wypadku, aby nie powodować zagrożenia lub tamowania ruchu drogowego.
Jeżeli są ranni lub zabici należy zabezpieczyć miejsce wypadku poprzez włącznie świateł awaryjnych pojazdu, a w razie ich braku świateł pozycyjnych oraz ustawienie w odległości ok. 100 m za pojazdem ostrzegawczego trójkąta odblaskowego.

Zabezpieczenie ofiar wypadku:
Działania techniczne: zatrzymać pracujący silnik samochodu, odłączyć akumulator, zabezpieczyć pojazd przez ewentualnym zsunięciem się (ze skarpy, do rowu itd.).
Wydobycie ofiar z pojazdu: Otwieramy drzwi pojazdu, w przypadku zakleszczenia posługując się łomem lub łyżką do opon. Jeżeli drzwi nie da się otworzyć wyjmujemy przednią lub tylną szybę usuwając uszczelkę przy pomocy wkrętaka. Nie należy wybijać szyby ze względu na możliwość pokaleczenia poszkodowanych. Jeżeli pojazd leży na boku lub na dachu wydobywamy poszkodowanych nie odwracając go na koła.
W razie dużych zniekształceń pojazdu nie wolno siłą wyciągać poszkodowanych przed przybyciem pomocy technicznej (straż pożarna).

ZAGROŻENIA POŻAROWE

W przypadku wystąpienia zagrożenia pożarowego, wszyscy mamy obowiązek podjęcia działań w celu jego likwidacji.

W pierwszej kolejności należy:

niezwłocznie zaalarmować, przy użyciu wszystkich dostępnych środków osoby będące w strefie zagrożenia,
wezwać straż pożarną

Po wykonaniu powyższych czynności powinno się w zakresie własnych możliwości i przy użyciu dostępnego sprzętu, niezwłocznie przystąpić do gaszenia pożaru i udzielenia pomocy osobom zagrożonym.

W sytuacji kiedy pożar jest już zbyt rozwinięty aby go samodzielnie ugasić, należy przystąpić do ewakuacji ludzi i mienia.

Czynności te trzeba wykonywać w taki sposób, aby nie wywołać paniki, o którą w takich sytuacjach nie jest trudno. Panika może być przyczyną tragicznych w skutkach wypadków.

Do czasu przybycia straży pożarnej kierowanie akcją obejmuje kierownik zakładu, właściciel obiektu, bądź osoba najbardziej energiczna i opanowana.

Pożarom oprócz ognia towarzyszą zazwyczaj duże ilości wydzielającego się dymu, który potrafi być o wiele bardziej niebezpieczny niż sam ogień.

W większości zajść śmiertelnych bezpośrednią przyczyną prowadzącą do zgonu jest trujący dym, którego najgroźniejszym składnikiem jest tlenek węgla (czad).

W przypadku kiedy zostałeś odcięty w jakimś pomieszczeniu i nie masz możliwości ucieczki, podstawową czynnością jaką powinieneś wykonać jest uszczelnienie drzwi.

Można w tym celu posłużyć się namoczonymi ręcznikami umieszczając je zwłaszcza przy dolnej szczelinie drzwi.

Będzie to stanowić dobrą ochronę przed przedostawaniem się trującego dymu do środka.

POWÓDŹ

Wezbraniem nazywa się każde podniesienie stanu wody bez względu na jego wielkość.
Powódź jest to wezbranie, podczas którego woda po przekroczeniu linii brzegowej lub korony wałów ochronnych zalewa doliny rzeczne, tereny depresyjne, a przez to powoduje zniszczenia mienia i straty finansowe.

Przyczyny powodzi:

-opadowa - powstająca w wyniku dłigotrwałych opadów (3-5 dni) oraz w wyniku któtkotrwałych o charakerze intensywnym,
-roztopowa - powstają w skutek gwałtownego topnienia pokrywy śnieżnej,
-zatorowa - powstają w wyniku zablokowania koryta rzeki różnymi formami lodowymi lub niesionymi przez nurt rzeki drzewami i innymi przedmiotami.

W gminie zdecydowanie przeważają wezbrania opadowe, których przyczyną są intensywne opadu deszczu.

Wezbrania te na ogół występują od maja do września, szczególnie w miesiącach letnich: czerwcu, lipcu i sierpniu.

Przed powodzią:
- zapoznaj się z powodziowymi sygnałami ostrzegania i alarmowania.
- znaj i rozróżniaj stany zagrożenia powodziowego podawane w komunikatach radiowych i telewizyjnych takie jak: pogotowie przeciwpowodziowe, alarm przeciwpowodziowy,
- naucz domowników jak odłączyć zasilenie w energię elektryczną oraz dopływ gazu,
- omów z rodziną plan zabezpieczenia się przed powodzią oraz jak będziecie się komunikować
- w przypadku zaistnienia zagrożenia:
* bądź przygotowany do ewentualnej ewakuacji, zapakuj dokumenty i najcenniejsze części dobytku,
* zabezpiecz swój dom przed nadejściem powodzi ( workami z piaskiem lub innymi materiałami, powynoś rzeczy na wyższe kondygnacje i przygotuj tam warunki do ewentualnego bytowania domowników),
* zabezpiecz dla domowników żywność, wodę, latarki z zapasowymi bateriami, przenośne radio, apteczkę pierwszej pomocy.

W czasie powodzi:
- włącz radio lub telewizor w celu uzyskania komunikatów o zagrożeniu,
- stosuj się do zaleceń przekazywanych przez władze lokalne odnośnie sposobu postępowania,
- jeżeli nie zdążyłeś ewakuować zwierząt, uwolnij je z pozamykanych pomieszczeń,

po sygnale do ewakuacji:
- wyłącz instalacje domowe,
- zabezpiecz dom,
- zastosuj się do poleceń służb prowadzących akcję ratunkową i ewakuację,
- nie wchodź do niesionej przez powódź wody (pamiętaj, że nawet 15 cm fala wody może cię przewrócić),
- zgromadź w jednym miejscu przygotowane zapasy wody i żywności,
- nie używaj w gospodarstwie wód gruntowych, mogą być zatrute,
- zgłoś się ochotniczo do pomocy w walce z powodzią.

Po powodzi:
- słuchaj komunikatów radiowych, do opuszczonego domu powróć dopiero wtedy, kiedy terenowe władze ogłoszą, że jest to w pełni bezpieczne,
- pozostań poza zasięgiem wód powodziowych (mogą być skażone) do czasu uzyskania zgody służb sanitarnych i technicznych,
- wchodź ostrożnie do domu, sprawdź czy fundamenty nie mają pęknięć lub czy nie ma innych widocznych uszkodzeń budynku,
- przed włączeniem instalacji w domu dopilnuj, żeby zostały sprawdzone przez fachowców,
- zdezynfekuj przedmioty, podłogi, ściany, które miały kontakt z wodą powodziową (niesiony muł zawiera dużo bakterii chorobotwórczych i grzybów co stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt),
- wyrzuć żywność, która miała kontakt z wodami powodziowymi,
- zwróć uwagę na zdrowie i bezpieczeństwo Twojej rodziny. Często myj ręce, korzystaj z wody i żywności dostarczonej przez służby komunalne, gminne, OC lub osoby z nimi współpracujące,
- włącz się czynnie, nawet jeśli nie posiadasz żadnego sprzętu, w likwidację skutków powodzi.

GRADOBICIE

Najczęstszą przyczyną występowania gradobicia jest powstawanie chmur gradowych na skutek silnych, pionowych ruchów powietrza.

Zjawisko to ma miejsce najczęściej w okresie letnim.
Przygotowania na wypadek wystąpienie gradobicia!
Ubezpiecz swoje mieszkanie, dom, samochód, zwierzęta gospodarskie, uprawy polowe od skutków gradobicia.

To pomoże poprzez uzyskanie odszkodowań zmniejszyć wysokość ewentualnych szkód.
Zapisz i zapamiętaj numer telefonu na pogotowie ratunkowe, do służb weterynaryjnych i upewnij się, czy wszyscy członkowie rodziny je znają.

Przygotuj swoje mieszkanie, swój dom:
- zabezpiecz rynny i inne części budynku,
- zabezpiecz lampy i inne urządzenia, które mogą ulec zniszczeniu,

Podczas gradobicia
• Jeżeli spotka cię gradobicie z dala od domu, znajdź bezpieczne schronienie i pozostań tam do czasu jego zakończenia.
Jeśli jesteś w domu:
- zamknij okna, usuń z parapetów i balkonów przedmioty, które mogą zagrażać przechodniom, mieszkańcom budynku,
- pozostań w nim z dala od oszklonych okien, sufitów i drzwi,
- w miarę możliwości pozamykaj zwierzęta domowe i hodowlane,
- trzymaj pod ręką przygotowane latarki oraz dodatkowe baterie,
- miej włączone radio, w celu uzyskania ewentualnych komunikatów.
O wszystkich zdarzeniach, mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa ludzi informuj pogotowie ratunkowe, a w przypadku zerwania linii energetycznych zgłoś to pogotowiu energetycznemu.

Po ustąpieniu gradobicia:
Jeśli są poszkodowani to:
- udziel pierwszej pomocy rannym lub poszkodowanym osobom,
- nie przenoś ciężko rannych osób, chyba że są one bezpośrednio zagrożone,
doznaniem kolejnych obrażeń - wezwij pomoc.
Jeżeli byłeś ubezpieczony przed gradobiciem, wykonaj zdjęcia zniszczeń, zarówno domu, jak i jego wyposażenia w celu ubiegania się o odszkodowanie.

ZAGROŻENIE WICHURĄ I HURAGANOWYM WIATREM

Kryteria oceny siły wiatru.

prędkość wiatru charakterystyka wiatru
m/sek km/godz
Do 10 do 36 umiarkowany
10 - 20 36 - 72 silny
20 - 30 72 - 108 wichura
Powyżej 30 powyżej 108 huragan

Zagrożenia tego typu mogą powodować duże straty materialne i uciążliwości dla ludności zamieszkałej w rejonie wystąpienia powyższego zagrożenia.
W przypadku wystąpienia zagrożenia huraganami i wichurami należy liczyć się z:
• uszkodzeniem drzewostanu i spowodowanie zatarasowania dróg i szlaków kolejowych;
• uszkodzeniem budynków mieszkalnych i zakładów pracy;
• uszkodzeniem napowietrznych sieci energetycznych, telekomunikacyjnych i trakcyjnych;
• dużymi stratami materialnymi w drzewostanie, budynkach, środkach ruchomych;
• z ofiarami w ludziach;
• pożarami powstałymi wskutek uszkodzenia linii energetycznych i stacji trafo.

Przed nadejściem wichury:
• Słuchaj prognozy pogody oraz komunikatów podawanych przez rozgłośnie radiowe i telewizyjne.
• Sprawdź, czy poszycie na dachu jest solidnie przymocowane.
• Gruntownie oceń stan okien i jeżeli uznasz to za konieczne zabezpiecz je odpowiednio.
• Sprzątnij z obejścia przedmioty, które mogłyby narobić szkód w przypadku porwania ich przez wiatr.
• Pozamykaj zwierzęta oraz odpowiednio zabezpiecz pomieszczenia, w których się znajdują.
• Upewnij się, czy twoje radio i latarka działają jak należy oraz miej zapas naładowanych baterii.
• Sprawdź stan apteczki pierwszej pomocy, zaopatrz się w niezbędne materiały i leki.
• Zaopatrz się w paliwo do samochodu, bo może być potrzebny.
• Upewnij się, czy Twoi najbliżsi sąsiedzi zdają sobie sprawę z powagi sytuacji.

W czasie silnych wiatrów:
• Zachowaj spokój oraz nie wychodź na zewnątrz, jeśli nie jest to absolutnie konieczne.
• Jeśli znajdziesz się z dala od domu, pozostań tam, gdzie jesteś, dopóki wichura nie przejdzie.
• Nie zatrzymuj się pod trakcjami elektrycznymi, planszami reklamowymi i drzewami.
• Nie spaceruj też pod balkonami - spadające doniczki, kwietniki lub szyby okienne mogę Cię dotkliwie poranić.
• Wyłącz główny wyłącznik prądu - ograniczy to możliwość powstania pożaru.
• Schowaj się w środkowych i najniższych partiach budynku z dala od oszklonych okien, sufitów i drzwi.
• Słuchaj komunikatów radiowych i telewizyjnych oraz przestrzegaj przekazywanych w nich zasad zachowania się.
• Jeśli służby ratownicze zalecą ewakuację:
o wyrusz tak szybko, jak to tylko możliwe;
o opuszczając mieszkanie wyłącz energię elektryczną, główny zawór wody i gazu oraz zabezpiecz dom;
o zawiadom kogoś poza zasięgiem wichury, dokąd się ewakuujesz;
o zabierz przygotowany zawczasu podręczny bagaż oraz ciepłą odzież.

Po przejściu silnych wiatrów:
• Zorganizuj pomoc, w tym medyczną, dla poszkodowanych;
• Uprzątnij zniszczony sprzęt i dokonaj niezbędnych napraw w swoim domu.
• Nie próbuj usuwać zwalonych drzew, które upadły na linie energetyczne oraz nie dotykaj zerwanych przewodów.
• Jeśli jesteś ubezpieczony wykonaj zdjęcia zniszczeń, zarówno domu, jak i jego wyposażenia.
• Sprawdź instalację (gazową, elektryczną, wodociągową i ściekową) w zniszczonym domu.
O wszystkich zdarzeniach, mających istotne znaczenia dla bezpieczeństwa ludzi informuj służby dyżurne: straży pożarnej; policji; pogotowia energetycznego; pogotowia gazowego.
• Naucz dzieci, jak i kiedy wzywa się policję lub straż pożarną oraz które radio jest nastrojone na odbiór informacji o stanie zagrożenia.
• Opracuj zasady komunikowania się w czasie zagrożenia.
• Na okoliczność, gdy w czasie katastrofy członkowie rodziny są rozdzieleni ( dorośli są w pracy, a dzieci w szkole), miej przygotowany plan kontaktowania się rodziny.
TELEFONICZNE POWIADOMIENIE O WYPADKU / ZAGINIĘCIU W GÓRACH

Dzwoń do Stacji Centralnej Grupy Beskidzkiej GOPR.
Dyżur pełniony jest przez całą dobę.
Numery telefonów:
tel. alarmowy - 985
lub (33)817-89-86, (33) 829-69-00
z telefonów komórkowych :
wybieraj: 33985, (33) 817-89-86, (33) 829-69-00

Uwaga ! - Telefon 985 jest telefonem alarmowym - nie dzwoń bez uzasadnionej przyczyny!
Teren działania Grupy Beskidzkiej obejmuje obszar Beskidu Śląskiego, Małego, Beskidu Żywieckiego i pasma Babiej Góry.

WZYWANIE POMOCY

Znakiem wzywania pomocy w górach stosowanym w skali międzynarodowej jest sygnał dźwiękowy lub świetlny nadawany 6 razy na minutę.

Po tej serii następuje minuta przerwy. Gdy sygnał zostanie odebrany potwierdzamy go 3 razy na minutę metodę dźwiękowe lub świetlną.
Sygnałem wzywania pomocy dla pilota śmigłowca jest uniesienie rąk do góry zachowując sylwetkę litery Y (YES / TAK).


Nigdy nie należy bez uzasadnionej przyczyny używać tego sygnału, ponieważ przelatujący śmigłowiec może lecieć do wypadku !
W razie gdy pomoc jest nam niepotrzebna podnosimy prawą rękę do góry, a lewę trzymamy lekko pochyloną w dół. Sylwetka powinna przypominać literę N (NO / NIE).

Gdy uległeś wypadkowi:
- swoje wezwania pomocy kieruj w stronę prawdopodobnego przejścia szlaku, lub trasy, w razie usłyszenia głosów lub zauważenia świateł ponów wołanie
o pomoc, lub sygnalizację świetlną,
- gdy jesteś w terenie eksponowanym postaraj się ulokować w miejscu dającym bezpieczne schronienie np. (na półce skalnej, osłoniętej przed spadającymi kamieniami) czekając na nadejście pomocy,
- w przypadku gdy znajdujesz się na trasie narciarskiej lub szlaku poproś turystę lub narciarza o przekazanie informacji o wypadku ratownikowi GOPR lub osobie z obsługi schroniska, kolejki, wyciągu, żołnierzowi straży granicznej.

MROZY I ZAMIECIE ŚNIEŻNE

Duże opady śniegu, nagłe ataki mrozu mogą sparaliżować życie. Mając tego świadomość można z wyprzedzeniem zabezpieczyć siebie i swoją rodzinę przed tego typu zagrożeniem.
Niska temperatura może doprowadzić do odmrożenia i wychłodzenia ciała co może spowodować bezpośrednie zagrożenie życia.
W wyniku odmrożenia może dojść do trwałego uszkodzenia części ciała. Typowymi objawami tego urazu są: zaczerwienienie, znaczne wychłodzenie, utrata czucia i bladość odmrożonych części ciała ( najczęściej palce nóg i rąk, policzki, nos, małżowiny uszne).
W wyniku wychłodzenia temperatura ciał spada poniżej 35° C. Objawami wychłodzenia są: zaburzenie świadomości do śpiączki włącznie, powolna mowa, senność, poczucie wyczerpania.

Pamiętaj !
Nie uznawaj pochopnie osoby wyziębionej za zmarła.
Udziel pomocy osobie wyziębionej, przed nadejściem pomocy medycznej rozpocznij powolne ogrzewanie osoby, zdejmij przemarznięte ubrania, okryj ciało kocem i folią aluminiową - ogrzewaj dodatkowo własnym ciałem,
Nie podawaj alkoholu i kawy osobie odmrożonej lub wychłodzonej aby nie doprowadzić do większej utraty ciepłoty ciała.

Przed nadejściem wielkich mrozów i śnieżyc:
Przygotuj swój dom do zimy:
-uszczelnij poddasze i ściany,
-uszczelnij drzwi i okna,
-jeśli to możliwe, zainstaluj okiennice
-zabezpiecz środki, które mogą być niezbędne w czasie zimy:
*żywność, która nie wymaga gotowania,
*zapas wody,
*sól kamienną i piasek,
*zapas opału,
*zastępcze źródło światła i ogrzewania,
*zapasowe baterie do radia i latarek.
Przygotuj "zimowy zestaw samochodowy" tj. łopatkę do śniegu, radio zasilane bateriami, migające światło, racje żywnościowe, rękawice, czapkę, koc, linkę holowniczą, łańcuchy na koła, pojemnik z solą kamienną, kable do akumulatora, mapę drogową.

W czasie śnieżnej burzy i wielkich mrozów:
-nie wychodź z domu,
-słuchaj komunikatów radiowych o warunkach pogodowych,
-jeżeli musisz wyjść z domu, ubierz się w ciepłą odzież wielowarstwową, powiadom kogoś o docelowym miejscu podróży. Na czas dłuższej podróży przygotuj wysokoenergetyczne, suche pożywienie oraz kilka butelek wody.
-obserwuj czy nie występują u ciebie objawy odmrożenia lub wychłodzenia - jeżeli to stwierdzisz konieczna będzie natychmiastowa pomoc medyczna.

Jeżeli utknąłeś w drodze:
Nie szukaj sam pomocy, pozostań w samochodzie chyba, że pomoc jest w widocznej odległości.
Umocuj na antenie lub dachu samochodu jaskrawą tkaninę, aby była widoczna dla ratowników
Okryj się kocem i uruchamiaj silnik co 10 minut włączając ogrzewanie i zewnętrzne światła samochodu (aby uniknąć zatrucia spalinami sprawdź czy rura wydechowa jest wolna od śniegu oraz dla wentylacji uchyl lekko okna),
Wykonuj co jakiś czas lekkie ćwiczenia ruchowe dla utrzymania krążenia krwi,
Unikaj nadmiernego lub zbędnego wysiłku,
Jeżeli w samochodzie jest więcej osób to powinny się zgromadzić koło siebie dla utrzymania ciepła.

UPAŁY

Zbyt intensywny wysiłek w czasie gorącego dnia, spędzanie zbyt długiego czasu na słońcu albo zbyt długie przebywanie w przegrzanym miejscu może spowodować uraz termiczny. Aby móc skutecznie zapobiegać podobnym przypadkom poznaj objawy i bądź gotów do udzielenia pierwszej pomocy w takich przypadkach.

Uraz termiczny może przybrać postać oparzenia słonecznego lub przegrzania.

Oparzenia słoneczne

Objawy: zaczerwienienie i bolesność skóry, możliwe swędzenie, pęcherze, gorączka, ból głowy.

Pierwsza pomoc: weź chłodny prysznic, użyj mydła aby usunąć olejki (kremy). Miejsca oparzone polewaj dużą ilością zimnej wody. Jeśli na skórze wystąpią pęcherze, zrób suchy, sterylny opatrunek i skorzystaj z pomocy medycznej.

Przegrzanie

Objawy: Osłabienie, zawroty głowy, pragnienie, nudności i wymioty, kurcze mięśni (zwłaszcza nóg i brzucha), utrata przytomności.

Pierwsza pomoc: Połóż poszkodowaną osobę w chłodnym miejscu (nogi unieś na wysokości 20-30 cm). Poluzuj ubranie. Użyj zimnej, mokrej tkaniny jako okładu do obniżenia temperatury ciała. Podawaj do picia wodę z solą małymi łykami. Jeśli wystąpią nudności, odstaw wodę. Jeśli wystąpią wymioty, szukaj natychmiastowej pomocy medycznej. W przypadku utraty przytomności przy wyczuwalnym oddechu i tętnie, ułóż poszkodowanego na boku.
Bądź przygotowany na wystąpienie gwałtownego ocieplenia !
Utrzymuj chłodne powietrze wewnątrz pomieszczeń poprzez stosowanie żaluzji w drzwiach i oknach.
Rozważ utrzymanie w użyciu zewnętrznych okiennic przez cały rok. Zewnętrzne okiennice latem nie dopuszczają ciepła do wnętrza domu, natomiast utrzymują ciepło w domu zimą. Sprawdź przewody urządzeń klimatyzacyjnych, czy są właściwie izolowane i szczelne.
Przebywaj wewnątrz pomieszczeń tak długo, jak to możliwe. Jeśli jest brak klimatyzacji, przebywaj na najniższym poziomie budynku, poza zasięgiem światła słonecznego.
Spożywaj zbilansowane, lekkie posiłki.
Regularnie pij duże ilości wody. Osoby cierpiące na epilepsję oraz schorzenia serca, nerek lub wątroby, będące na nisko-wodnej diecie, oraz mające problemy z utrzymaniem płynów, powinny skontaktować się z lekarzem przed zwiększonym przyjmowaniem płynów.
Ogranicz przyjmowanie napojów alkoholowych. Mimo, że piwo i napoje alkoholowe zdają się zaspakajać pragnienie, to zazwyczaj powodują dalsze odwodnienie organizmu.
Ubieraj się w luźno dopasowane rzeczy, zakrywające możliwie największą powierzchnię skóry. Lekka, o jasnych kolorach odzież, odbija ciepło i promieniowanie słońca oraz pomaga utrzymać normalną temperaturę ciała.
Noś okrycia głowy, które skutecznie będą chronić twarz i głowę przed nadmiernym nagrzaniem.
Unikaj zbytniego nasłonecznienia. Opalenizna spowalnia zdolność do samoczynnego chłodzenia się. Użyj środków ochrony przed promieniami słonecznymi o wysokim współczynniku skuteczności ochrony.
Unikaj skrajnych zmian temperatury. Zwolnij tryb życia. Zredukuj, wykreśl lub przeorganizuj wyczerpujące zajęcia. Osoby wysokiego ryzyka powinny przebywać w chłodnych miejscach. Stosuj tabletki solne, ale tylko wtedy, jeśli zostały zalecone przez lekarza.
Pamiętaj, że podczas upałów występuje zwiększone zagrożenie przeciwpożarowe przebywając w lesie, na podsuszonych łąkach, ścierniskach zachowaj szczególną ostrożność i staraj się nie zaprószyć ognia.
Podczas suszy
Zmniejsz zużycie wody.
Podlewanie trawników i mycie samochodów marnotrawi wodę.
Gdzie tylko możliwe używaj wielokrotnie tej samej wody.

ZAMACH TERRORYSTYCZNY

Terroryzm, to szeroki termin oznaczający użycie siły lub przemocy w stosunku do osób lub własności, w celu:
- zastraszenia,
- przymuszenia,
- lub okupu.
Skutki terroryzmu mogą obejmować znaczną liczbę ofiar, uszkodzenia budynków, zakłócenia w dostępie do podstawowych usług, takich jak: elektryczność, dostawy wody, opieka medyczna, telekomunikacja, komunikacja miejska.

W strukturach polskiej Policji funkcjonują pododdziały antyterrorystyczne i komórki minersko-pirotechniczne, specjalnie przygotowywane do tego, aby zapobiegać i stawiać czoła aktom terroru.
Najgroźniejszym z możliwych aktów terrorystycznych jest zamach bombowy.

Specyfika zamachu bombowego polega na tym, że nie rozróżnia on „swoich" czy „obcych" - w odróżnieniu od działań terrorystycznych polegających na porwaniu określonego człowieka lub organizacji zamachu na określoną osobę.

W przypadku ataku terrorystycznego, szczególnie bombowego w większości przypadków ofiarami są ludzie, którzy nie mają nic wspólnego z działaniami politycznymi!

Zdarzają się przypadki, że podłożona bomba zostanie ujawniona przed eksplozją. Specjaliści posługują się w tym przypadku terminem „incydent bombowy".

Właściwe zachowanie w przypadku wystąpienia takiej sytuacji jest niezwykle ważne dla przebiegu zdarzenia, jego skutków i działania specjalistów policyjnych.

Informacji o zagrożeniu incydentem bombowym nie wolno bagatelizować ani lekceważyć.

Zapamiętaj!
Wybuch jest sytuacją nagłą i nieodwracalną;
Jeśli widzisz „bombę", to ona „widzi" też ciebie, a to oznacza, że jesteś w polu jej rażenia.

Symptomy wystąpienia zagrożenia incydentem bombowym

Podstawową cechą terroryzmu jest to, że nie ma wyraźnych znaków ostrzegawczych o możliwości wystąpienia zamachu lub są one trudno dostrzegalne. Dlatego zwracaj uwagę na to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu, np. podczas zakupów, w podróży, podczas uczestnictwa w imprezach masowych, uroczystościach religijnych i innych miejscach publicznych, gdzie przebywa duża liczba ludzi.

Zainteresowania i uwagi wymagają:
-rzucające się w oczy nietypowe zachowania osób;
-pozostawione bez opieki przedmioty typu: teczki, paczki, pakunki itp.;
-osoby ubrane nietypowo do występującej pory roku;
-samochody, a w szczególności furgonetki pozostawione w nietypowych miejscach tj. w pobliżu kościołów, synagog, meczetów lub miejsc organizowania imprez masowych, zawodów sportowych i zgromadzeń.

Należy jednak pamiętać, że terrorysta nie zawsze musi wyróżniać się z tłumu szczególnym wyglądem.
O swoich spostrzeżeniach poinformuj: służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo obiektu, Straż Miejską lub Policję (telefony alarmowe ).

Jak postępować w sytuacji zagrożenia incydentem bombowym

Oto kilka rad, przygotowanych przez ekspertów z Biura Operacji Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji.

Możesz przygotować się na wypadek powstania tego typu zagrożenia w miejscach użyteczności publicznej:
-pomyśl, którędy w pośpiechu można się ewakuować z budynku, metra, sklepu lub innych zatłoczonych miejsc. Zapamiętaj, gdzie znajdują się klatki schodowe i wyjścia ewakuacyjne, a przede wszystkim tzw. drogi ewakuacyjne.
-zwróć uwagę na ciężkie lub łatwo tłukące się przedmioty, które mogą być przesunięte, zrzucone lub zniszczone podczas wybuchu. Zapamiętaj elementy z najbliższego otoczenia.
-pamiętaj o tym, aby nie przyjmować od obcych osób żadnych pakunków, nie pozostawiać własnego bagażu bez opieki.

Jeżeli jesteś osobą, która dowiedziała się o podłożeniu ładunku wybuchowego lub ujawniła przedmiot niewiadomego pochodzenia, co do którego istnieje podejrzenie, że może on stanowić zagrożenie dla osób i mienia, powinieneś natychmiast ten fakt zgłosić:
służbom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo na tym terenie - w najbliższej jednostce Policji lub Straży Miejskiej, władzom administracyjnym.

Informacji takiej nie należy rozpowszechniać, gdyż jej przekazanie osobom trzecim, może doprowadzić do paniki i w konsekwencji utrudnić przeprowadzenie sprawnej ewakuacji osób z zagrożonego miejsca.

Zawiadamiając Policję staraj się podać następujące informacje:
- rodzaj zagrożenia i źródło informacji o zagrożeniu (informacja telefoniczna, ujawniony podejrzany przedmiot),
- treść rozmowy z osobą przekazującą informację o podłożeniu ładunku wybuchowego,
- numer telefonu, na który przekazano informację o zagrożeniu oraz dokładny czas jej przyjęcia,
- opis miejsca i wygląd ujawnionego przedmiotu.

Ogłoszenie alarmu bombowego oraz procedury postępowania w czasie zagrożenia ,,bombowego"
1. Do czasu przybycia Policji należy w miarę istniejących możliwości zabezpieczyć zagrożone miejsce, zachowując elementarne środki bezpieczeństwa, bez narażania siebie i innych osób na niebezpieczeństwo.
2. Po przybyciu Policji na miejsce incydentu bombowego, przejmuje ona dalsze kierowanie akcją.
3. Należy bezwzględnie wykonywać polecenia policjantów.
4. Przy braku informacji o konkretnym miejscu podłożenia „bomby" użytkownicy pomieszczeń powinni sprawdzić swoje miejsce pracy i jego bezpośrednie otoczenie celem odnalezienia przedmiotów nieznanego pochodzenia.
5. Podejrzanych przedmiotów nie wolno dotykać! O ich lokalizacji należy powiadomić administratora obiektu.
6. Pomieszczenia ogólnodostępne (korytarze, klatki schodowe, windy, toalety, piwnice, strychy) oraz najbliższe otoczenie zewnętrzne obiektu sprawdzają i przeszukują osoby wyznaczone lub służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo w danej instytucji.
7. Po ogłoszeniu ewakuacji należy zachować spokój i opanowanie, pozwoli to sprawnie i bezpiecznie opuścić zagrożony rejon.
8. Po ogłoszeniu ewakuacji w miejscu twojej pracy należy je opuścić, zabierając rzeczy osobiste (torebki, siatki, nesesery itp.).
9. Identyfikacją i rozpoznawaniem zlokalizowanego ładunku wybuchowego oraz jego neutralizacją zajmują się uprawnione i wyspecjalizowane jednostki i komórki organizacyjne Policji.

Jak powinieneś zachować się po otrzymaniu informacji o podłożeniu lub groźbie podłożenia "bomby"

Podczas działań, związanych z neutralizacją ,,bomby", zastosuj się do poleceń Policji.
Ciekawość jest niebezpieczna - jak najszybciej oddal się z miejsca zagrożonego wybuchem. Po drodze informuj o zagrożeniu jak największe grono osób, będących w strefie zagrożonej lub kierujących się w jej stronę.
Po ogłoszeniu alarmu i zarządzeniu ewakuacji w obiektach publicznych, np. supermarketach, halach widowiskowo-sportowych, kinach, niezwłocznie udaj się do wyjścia, zgodnie ze wskazaniami administratora budynku lub wskazaniami upoważnionych osób.
W przypadku włączenia parkingu dla pojazdów w strefę zagrożenia, nie „ratuj" na siłę swojego samochodu - życie jest ważniejsze.
Powyższe procedury obowiązują także we wszystkich rodzajach transportu publicznego.

KATASTROFY BUDOWLANE

Katastrofy budowlane najczęściej powodowane są:
• wybuchami gazu,
• obsunięciem stropów lub nadwerężeniem ważnych elementów konstrukcyjnych budynków,
• tąpnięciami.
a) Opuszczając dom (mieszkanie):
• wyłącz instalację gazową, elektryczną, wodną,
• zabierz ze sobą dokument tożsamości i inne ważne dokumenty, żywność, koce, odzież, pieniądze,
• zadbaj o to, aby dom opuścili wszyscy domownicy oraz sąsiedzi,
• zachowaj szczególną ostrożność - uwaga na stropy, klatki schodowe,
• o ile nie możesz opuścić budynku (mieszkania) drzwiami wyjściowymi przez klatkę schodową z powodu zagrożenia lub innych przeszkód, uciekaj przez okno lub okna sąsiadów, jeśli to możliwe,
Gdy nie masz możliwości opuszczenia domu:
• wywieś w oknie białe prześcieradło lub obrus - jako znak dla ratowników, że potrzebujesz pomocy,
Gdy jesteś unieruchomiony (przysypany):
• nawołuj pomocy, stukaj w lekkie elementy metalowe - ułatwi ratownikom lokalizację.
b) Gdy opuściłeś dom (mieszkanie):
• powiadom kierującego akcją ratowniczą o osobach z rodziny i sąsiadach, którzy zostali jeszcze w pomieszczeniach budynku, oraz o osobach, które aktualnie i na pewno przebywają poza domem (w pracy, szkole itp.),
• jeśli posiadasz informacje pomocne w akcji ratowniczej, przekaż je niezwłocznie służbie ratowniczej,
• nie przeszkadzaj w pracy ratownikom,
• nie wracaj na miejsce katastrofy, ani nie wchodź do uszkodzonego wypadkiem budynku bez zezwolenia służb budowlanych, które określą czy takie wejście jest bezpieczne
• o ile doznałeś obrażeń (jesteś ranny) zgłoś się do punktu pomocy medycznej,
• zgłoś swoje potrzeby do punktu pomocy społecznej lub władz terenowych,
• dalej postępuj, zgodnie z zaleceniami władz miasta, gminy.
Gdy byłeś świadkiem katastrofy budowlanej niezwłocznie powiadom służby ratownicze tj. staż pożarną, policję, pogotowie ratunkowe.

SKAŻENIA PROMIENIOTWORCZE


Ostrzeganie ludności o zagrożeniu skażeniami promieniotwórczymi przeprowadza się za pomocą:
1. Syren alarmowych - "Sygnał odwołania alarmu powietrznego lub o skażeniach" nadawany
w postaci dźwięku ciągłego trwającego 3 minuty, nie poprzedzony sygnałem ogłoszenia tych sygnałów /alarmów/, oznacza informację o konieczności włączenia odbiorników radiowych i telewizyjnych w celu wysłuchania nadzwyczajnych komunikatów.
2. Komunikatów nadawanych przez telewizję, radio, patrole policji, straży pożarnej, służby porządkowe, przez środki łączności i inne.

Postępowanie w wypadku skażeń promieniotwórczych

1. Gdy tylko jest to możliwe, należy przebywać w mieszkaniu przy zamkniętych uszczelnionych oknach.

Aby powietrza wystarczyło na dłużej należy go oszczędzać.

Każdy człowiek gdy siedzi lub leży zużywa 0,5 m3 powietrza na godzinę, gdy pracuje, chodzi lub biegnie to może tą ilość podwoić, a nawet potroić.

Każda paląca się świeczka lub każdy palony papieros, zużywa tyle powietrza co człowiek, a palnik gazowy tyle co kilka osób.

Dlatego nie należy palić i gotować na gazie.
2. Przebywanie na zewnątrz budynków ograniczyć do niezbędnego minimum. Po powrocie do domu, przed wejściem, wytrzepać wierzchnie ubranie i nakrycie głowy, buty dobrze wytrzeć, a najlepiej zdjąć przed wejściem do mieszkania. Zaraz też umyć ręce, twarz i głowę zwłaszcza gdy była bez nakrycia. Cała powierzchnia skóry winna być przemyta co najmniej raz na 2 godzin.
3. Dla zmniejszenia skażenia drogą inhalacyjną, stosować półmaski doraźnie wykonane z gazy, waty lub innej tkaniny, typowe półmaski przeciwpyłowe.
4. Takie zachowanie znacznie obniży dawkę napromieniowania zewnętrznego. Ściany domu zmniejszają dawkę co najmniej dwukrotnie.
5. Nie należy spożywać mleka od krów pasących się na łące, a w żadnym wypadku nie wolno podawać takiego mleka dzieciom. Ograniczyć należy, a nawet zrezygnować ze spożycia świeżych warzyw z działki, jaj od kur grzebiących na podwórku, dziczyzny, mięsa ze zwierząt wypasanych na łące.
6. Zaleca się przygotowywanie posiłków z warzyw szklarniowych lub zapasów sprzed awarii, spożywania jaj niosek z kurników, mięsa zwierząt żyjących w oborach.
7. W wypadku zaopatrywania się w wodę ze studni, należy studnię przykryć i uszczelnić.
8. Do dokonywania pomiarów skażeń promieniotwórczych środków spożywczych upoważnione są na terenie miasta laboratoria Powiatowej Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej, Zakładu Weterynaryjnego itp.

TOKSYCZNYMI ŚRODKAMI PRZEMYSŁOWYMI (TŚP)

Ostrzeganie ludności o zagrożeniu TSP przeprowadza się za pomocą:
1. Syren alarmowych (dzwonów, gongów) - przerywanymi dźwiękami trwającymi 10 sek. przez 3 min. Przerwy wynoszą 14 -25 sek.
2. Komunikatów nadawanych przez środki łączności oraz przez patrole policji, straży pożarnych, ratownictwa chemicznego lub innych służb porządkowych.
3. Komunikatów nadawanych przez rozgłośnie radiowe oraz telewizję regionalną lub kablową.
Sygnał syreną dźwiękiem ciągłym 3 min. nakazuje włączenie odbiorników radiowych i telewizyjnych.
Odwołanie alarmu ogłasza się za pomocą:
1. Syren alarmowych (dzwonów, gongów) - dźwiękiem ciągłym trwającym 3 min.
2. Komunikatów
Postępowanie w przypadku zagrożeń TŚP
Stosować się ściśle do poleceń nadawanych w komunikatach i rozpowszechnionych przez siły ratownicze i porządkowe.
Całkowite bezpieczeństwo zapewnia zorganizowana ewakuacja przeprowadzona przed wystąpieniem zagrożenia.
Ewakuować się zawsze w kierunku prostopadłym do kierunku wiatru wiejącego w przyziemnej warstwie atmosfery.
Nie podejmować żywiołowej, nieskoordynowanej ewakuacji, a szczególnie wtedy, gdy w grę wchodzi bezpieczeństwo większej ilości osób.
Jeżeli wystąpienie zagrożenia nie było poprzedzone sygnałem alarmowym i nie zorganizowano akcji ratowniczej, a ewakuacja indywidualna jest niebezpieczna, należy się schronić w budynkach mieszkalnych (użyteczności publicznej) i stosować się do poniższych zaleceń:

1. Zamknąć szczelnie drzwi, okna, otwory wentylacyjne i inne.
2. Wygasić paleniska i inne źródła otwartego ognia oraz zamknąć przewody kominowe.
3. Wykonać dodatkowe uszczelnienia przez rozłożenie wilgotnych tkanin na parapetach i na progach.
4. Dla wszystkich osób chroniących się w budynku (pomieszczeniach) przygotować wilgotne tampony do ochrony dróg oddechowych, na wypadek przeniknięcia gazu do wnętrza. Częsta zmiana tamponu lub nawilżanie go świeżą wodą podtrzymuje zdolność pochłaniania gazu toksycznego na stałym poziomie.
5. Wykorzystać ewentualnie posiadane, indywidualne środki ochrony.
6. Prowadzić stałą obserwację ulicy lub dróg dojazdowych, a w razie przebywania w budynku (pomieszczeniu) większej ilości osób ustalić kolejność ewakuacji.
7. Jeżeli jest dostęp do telefonu należy nawiązać kontakt z powiatową komendą lub najbliższym posterunkiem policji i przekazać informację o sytuacji.
8. Nie chronić się w piwnicach, suterenach i wszelkich innych pomieszczeniach położonych poniżej lub tuż przy powierzchni ziemi.
9. W czasie akcji ratowniczej zachować spokój i opanowanie oraz przeciwdziałać panice.
ZAGROŻENIA SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNE
1. Zagrożenia sanitarne
Zagrożenie to wystąpić może w wyniku różnorodnych sytuacji lub zdarzeń, które mogą być zależne od działalności człowieka jak i zdarzeń nie zależnych np.
• uszkodzenia instalacji sanitarnych w wyniku awarii technicznych,
• nie stosowanie prawidłowych technik składowania odpadów komunalnych,
• skażenie terenu, ujęć wody, studni w wyniku powodzi,
• przedostanie się ścieków do ujęć wody w wyniku awarii.
Zagrożenia sanitarne w zależności od skali wystąpienia mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla środowiska i zdrowia człowieka.
Co robić aby chronić siebie i najbliższych:
• wątpliwości związane ze stanem sanitarnym obiektów, ujęć wody zgłoś do właściwej terenowo stacji sanitarno - epidemiologicznej,
• w czasie powodzi nie spożywaj żywność, która uległa zamoczeniu, nie pij wody z ujęcia lub studni, która została zalana,
• nie spożywaj warzyw, owoców i innych plonów z terenów popowodziowych,
• nie kąp się w zbiornikach wodnych nie dopuszczonych przez służby sanitarne do kąpieli,
• po awarii instalacji sanitarnych oczyść otoczenie ( dezynfekcja ),
• nie spożywaj żywności z niepewnych źródeł, przeterminowanej,
• nie pij wody z niezbadanych ujęć, źródeł,
• zgłoś do służb sanitarnych nietypowe (nie przeznaczone do tego celu) miejsca składowania odpadów komunalnych.
2. Zagrożenia epidemiologiczne
Epidemia to masowe szerzenie się określonej choroby, zwłaszcza zakaźnej w zbiorowisku ludzkim w określonym czasie na obszarze, na którym choroba o tym samym nasileniu w poprzednich latach nie występowała. Masowe szerzenie się choroby zakaźnej wśród zwierząt nazywa się epizootią. Wystąpienie choć jednego przypadku groźnej choroby zakaźnej może sugerować początek epidemii.
Epidemia stanowi duże zagrożenie dla naszego zdrowia i życia. Bakterie chorobotwórcze mogą przedostać się do naszego organizmu po przez spożycie zakażonej żywności, wody, po przez kontakt z chorym człowiekiem, po przez wdychanie powietrza, w który mogą być rozpylone niebezpieczne mikroby. Wystąpienie epidemii może być skutkiem bioterroru a więc świadomej działalności człowieka.
Oznaki epidemii, która może być wynikiem bioterroru:
• duża liczba niewyjaśnionych zachorowań w krótkim czasie o podobnym obrazie klinicznym,
• początek zachorowań jest nie wyjaśniony,
• nagły, nieoczekiwany wzrost zachorowalności i umieralności z powodu znanych chorób,
• nawet pojedynczy przypadek choroby egzotycznej u osoby, która nie opuszczała kraju,
• jednoczesne występowanie zachorowań na podobne choroby na obszarach nie połączonych terytorialnie,
• nietypowe źródło zakażenia: aerosol, woda, żywność.
Oznaki epidemii:
• wystąpienie nagłych, szybko szerzących się masowych zachorowań lub zgonów,
• brak skuteczności leczenia w rutynowej terapii występujących powszechnie chorób,
• wzrost zachorowań na chorobę endemiczną, (endemia to utrzymywanie się danej choroby zakaźnej bądź nie zakaźnej na określonym terenie na tym samym poziomie).
Co robić aby w przypadku zagrożenia chronić siebie i najbliższych:
• nie lekceważ ostrych objawów chorobowych, które wystąpiły nagle i skontaktuj się z lekarzem w celu przebadania,
• nie lekceważ sytuacji kiedy te same objawy chorobowe w krótkim czasie wystąpiły u ciebie i osoby lub osób, z którymi miałeś kontakt,
• przestrzegaj terminów szczepień ochronnych,
• skontaktuj się z lekarzem jeśli wystąpią u ciebie nagłe nietypowe objawy chorobowe a ty nie dawno powróciłeś z egzotycznego kraju
Kiedy istnieje podejrzenie epidemii:
• unikaj dużych zbiorowisk ludzkich,
• unikaj kontaktu z osobą chorą twarzą w twarz,
• jeśli wystąpiły u ciebie objawy chorobowe lub kontaktowałeś się z osobą chorą załóż na twarz maskę z gazy lub bibuły co zmniejszy ryzyko zakażenia innych,
• przestrzegaj podstawowych zasad higieny osobistej,
• rygorystycznie przestrzegaj zaleceń, zakazów i nakazów wydawanych przez władze i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo sanitarno-epidemiologiczne.
W przypadku zagrożenia epizootycznego:
• rygorystycznie stosuj się do zaleceń, zakazów i nakazów służb weterynaryjnych i sanitarno-epidemiologicznych,
• zgłoś przypadki zachorowań u zwierząt także w swoim gospodarstwie,
• stosuj się do zasad kwarantanny,
• przestrzegaj rygorystycznie zasad w zakresie utylizacji zwierząt,
• pamiętaj o świadectwie miejsca pochodzenia zwierząt.
Numery telefonów
Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Katowicach
- tel.: (32) 3512300, e-mail: wsse.ktowice@pis.gov.pl; www:wsse.katowice.pl
Szczegółowe informacje o zadaniach i numerach telefonów delegatur inspekcji sanitarnej można znaleźć na stronie internetowej Wojewódzkiej Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej.
Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Bielsku -Białej -tel. (33) 8160012, e-mail: psse.bielskobiala@pis.gov.pl; www: psse.bielsko.pl
Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Katowicach -
- tel. (32) 4950180, e-mail: sekretariat@katowice.wiw.gov.pl; www: katowice.wiw.gov.pl
Szczegółowe informacje o zadaniach i numerach telefonów delegatur inspekcji można znaleźć na stronie internetowej Wojewódzkiego Inspektoratu Weterynarii.
Powiatowy Inspektorat Weterynarii w Bielsku -Białej -tel. (33)4960180; e-mail: bielskob.piw@wet.giw.gov.pl;

PRZESYŁKA NIEWIADOMEGO POCHODZENIA

Strażacy radzą:
W przypadku otrzymania jakiejkolwiek przesyłki niewiadomego pochodzenia lub budzącej podejrzenia z jakiegokolwiek innego powodu:
1. brak nadawcy
2. brak adresu nadawcy
3. przesyłka pochodzi od nadawcy lub z miejsca z którego nie spodziewamy się należy:

Nie otwierać tej przesyłki !
a) umieścić tę przesyłkę w grubym worku plastikowym, szczelnie zamknąć.
b) worek ten należy umieścić w drugim grubym plastikowym worku, szczelnie należy zamknąć, zawiązać supeł i zakleić taśmą klejącą.
c) paczki nie należy przemieszczać. Należy pozostawić ją na miejscu.
D. Powiadomić lokalny posterunek policji (nr policji: 997; komórka 112) lub straż pożarną (tel nr 998).
Służby te podejmą wszystkie niezbędne kroki w celu bezpiecznego przejęcia przesyłki.

W przypadku, gdy podejrzana przesyłka została otwarta i zawiera jakąkolwiek podejrzaną zawartość w formie stałej
(pył, kawałki, blok, galaretę, pianę lub inną) lub płynnej należy:
-możliwie nie naruszać tej zawartości: nie rozsypywać, nie przenosić, nie dotykać, nie wąchać, nie powodować ruchu powietrza w pomieszczeniu (wyłączyć systemy wentylacji i klimatyzacji, zamknąć okna).
-należy całą zawartość umieścić w worku plastikowym, zamknąć go i zakleić taśmą lub plastrem.
-należy dokładnie umyć ręce.
-zaklejony worek umieścić w drugim worku, zamknąć go i zakleić.
-ponownie dokładnie umyć ręce.
W przypadku braku odpowiednich opakowań należy unikać poruszania i przemieszczania przesyłki.
Bezzwłocznie powiadomić policję (nr policji: 997; komórka 112) lub straż pożarną (nr 998) i stosować się do ich wskazówek.
Po przybyciu właściwych służb należy bezwzględnie stosować się do ich zaleceń.
Ścisłe przestrzeganie tych zaleceń pozwoli zwiększyć bezpieczeństwo Twoje i Twoich bliskich.

WYPALANIE TRAW

Już od wielu lat przełom zimy, wiosny oraz przedwiośnie to okresy, w których wyraźnie wzrasta liczba pożarów łąk i nieużytków. Spowodowane jest to, niestety, wypalaniem traw i pozostałości roślinnych. Od pokoleń wśród wielu rolników panuje przekonanie, że spalenie trawy spowoduje szybszy i bujniejszy odrost młodej trawy, a tym samym przyniesie korzyści ekonomiczne. Nic bardziej błędnego.
Ziemia wyjaławia się, zahamowany zostaje bardzo pożyteczny, naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza. Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt. Niszczone są miejsca lęgowe wielu gatunków gnieżdżących się na ziemi i w krzewach. Palą się również gniazda już zasiedlone, a zatem z jajeczkami lub pisklętami (np. tak lubianych przez nas wszystkich skowronków). Dym uniemożliwia pszczołom i trzmielom oblatywanie łąk. Owady giną w płomieniach, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji obniżenie plonów roślin. Giną zwierzęta domowe, które przypadkowo znajdą się w zasięgu pożaru (tracą orientację w dymie, ulegają zaczadzeniu). Dotyczy to również dużych zwierząt leśnych, takich jak sarny, jelenie czy dziki. Płomienie niszczą miejsca bytowania zwierzyny łownej, m.in. bażantów, kuropatw, zajęcy, a nawet saren. W płomieniach lub na skutek podwyższonej temperatury ginie wiele pożytecznych zwierząt kręgowych: płazy (żaby, ropuchy, jaszczurki), ssaki (krety ryjówki, jeże, zające, lisy, borsuki, kuny, nornice, badylarki, ryjówki i inne drobne gryzonie). Przy wypalaniu giną mrówki. Jedna ich kolonia może zniszczyć do 4 milionów szkodliwych owadów rocznie. Mrówki zjadając resztki roślinne i zwierzęce ułatwiają rozkład masy organicznej oraz wzbogacają warstwę próchnicy, „przewietrzają" glebę. Podobnymi sprzymierzeńcami w walce ze szkodnikami są biedronki, zjadające mszyce. Ogień uśmierca wiele pożytecznych zwierząt bezkręgowych, m.in.
dżdżownice (które mają pozytywny wpływ na strukturę gleby i jej właściwości), pająki, wije, owady (drapieżne i pasożytnicze). Pożary traw niszczą rodzimą faunę i florę.
Podczas pożaru powstaje duże zadymienie, które jest szczególnie groźne dla osób przebywających w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca zdarzenia, z uwagi na możliwość zaczadzenia. Powoduje ponadto zmniejszenie widoczności na drogach, co może prowadzić do powstania groźnych w skutkach kolizji i wypadków drogowych.
Kary za wypalanie traw, łąk i nieużytków, niewłaściwe korzystanie z ognia otwartego
Określa to m.in. ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zm.), art. 124. „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów". Art. 131: „Kto...wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary...- podlega karze aresztu albo grzywny".
Art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.); "w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
1. rozniecenia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,
2. korzystania z otwartego płomienia,
3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych".

Za wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje: Art. 82 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275 ze zm.) - kara aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5000 zł. Art. 163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zmianami) stanowi: „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10".
W walkę ze zjawiskiem wiosennego wypalania traw włączyła się także Unia Europejska. Założenia polityki rolnej UE regulują między innymi zagadnienia ochrony środowiska w rolnictwie. Jednym z narzędzi umożliwiających dokonywanie pozytywnych przemian w tym sektorze jest system dopłat bezpośrednich. Ta forma wsparcia unijnego, zobowiązuje użytkownika gruntów do ich utrzymania zgodnie z normami tzn. w dobrej kulturze rolnej - art. 7 ust. 1 pkt 2a Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 ze zm.) ).

W ślad za Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, należy stwierdzić że wypalanie traw jest nie dość, że środowiskowo szkodliwe, ale także surowo zabronione. Za wypalanie traw grożą, oprócz kar nakładanych np. przez policję czy prokuraturę, także dotkliwe kary finansowe nakładane przez Agencję w postaci zmniejszenia od 3 do 20%, a w skrajnych przypadkach nawet odebrania, należnej wysokości wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich za dany rok.

ZAGROŻENIE ZATRUCIEM CZADEM

Rozpoczął się okres grzewczy, a wraz z nim wzrasta zagrożenie zatrucia czadem!!!
Każdego roku z powodu zatrucia tlenkiem węgla, potocznie zwanego czadem, ginie kilkadziesiąt osób. Bardzo często nie ma to związku z powstaniem pożaru, a wynika jedynie z niewłaściwej eksploatacji budynku i znajdujących się w nich urządzeń i instalacji grzewczych.

Przypominamy
Przepisy zobowiązują do czyszczenia kominów!
Zgodnie z § 30 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80 poz. 563), w obiektach w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:
- cztery razy w roku w domach opalanych paliwem stałym (np. węglem, drewnem),
- dwa razy w roku w domach opalanych paliwem ciekłym i gazowym,
- co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych.
- co najmniej raz w roku usuwamy zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych.

Z kolei art. 62 ust. 1 pkt 1 c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) zobowiązuje właścicieli i zarządców bloków mieszkalnych i domów jednorodzinnych do okresowej kontroli, co najmniej raz w roku stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).

Tlenek węgla powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych, w tym paliw, które występuje przy niedostatku tlenu w otaczającej atmosferze. Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla:
- jest gazem niewyczuwalnym zmysłami człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku),
- blokuje dostęp tlenu do organizmu, poprzez zajmowanie jego miejsca w czerwonych ciałkach krwi, powodując przy długotrwałym narażeniu (w większych dawkach) śmierć przez uduszenie.

Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych: wentylacyjnych, spalinowych i dymowych. Wadliwe działanie wspomnianych przewodów może wynikać z:
- ich nieszczelności,
- braku konserwacji, w tym czyszczenia,
- wad konstrukcyjnych,
- niedostosowania istniejącego systemu wentylacji do standardów szczelności stosowanych okien i drzwi, w związku z wymianą starych okien i drzwi na nowe.

Powyższe może prowadzić do niedrożności przewodów, braku ciągu, a nawet do powstawania zjawiska ciągu wstecznego, polegającego na tym, że dym zamiast wydostawać się przewodem kominowym na zewnątrz, cofa się z powrotem do pomieszczenia.

W celu uniknięcia zaczadzenia należy:

- przeprowadzać kontrole techniczne, w tym sprawdzanie szczelności przewodów kominowych, ich systematyczne czyszczenie oraz sprawdzanie występowania dostatecznego ciągu powietrza,
- użytkować sprawne techniczne urządzenia, w których odbywa się proces spalania, zgodnie z instrukcją producenta,
- stosować urządzenia posiadające stosowne dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do obrotu; w sytuacjach wątpliwych należy żądać okazania wystawionej przez producenta lub importera urządzenia tzw. deklaracji zgodności, tj. dokumentu zawierającego informacje o specyfikacji technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,
- nie zaklejać i nie zasłaniać w inny sposób kratek wentylacyjnych,
- w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację,
- systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do wyżej wspomnianego otworu lub kratki,
- często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnienie okien,
- nie bagatelizować objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności, wymiotów, oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

W trosce o własne bezpieczeństwo, warto rozważyć zamontowanie w domu czujek dymu i gazu. Koszt zamontowania takich czujek jest niewspółmiernie niski do korzyści, jakie daje zastosowanie tego typu urządzeń (łącznie z uratowaniem najwyższej wartości, jaką jest nasze życie).

W przypadku zatrucia tlenkiem węgla należy:
- zapewnić dopływ świeżego czystego powietrza; w skrajnych przypadkach wybijając szyby w oknie,
- wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia osoby ratującej; w przypadku istnienia takiego zagrożenia pozostawić przeprowadzenie akcji służbom ratowniczym,
- wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe, PSP),
- jak najszybciej podać tlen,
- jeżeli osoba poszkodowana nie oddycha, ma zatrzymaną akcję serca, należy natychmiast zastosować sztuczne oddychanie np. metodą usta - usta oraz masaż serca,
- nie wolno wpadać w panikę, kiedy znajdziemy dziecko lub dorosłego z objawami zaburzenia świadomości w kuchni, łazience lub garażu; należy jak najszybciej przystąpić do udzielania pierwszej pomocy.

Pamiętajmy!!!

Od stosowania się do powyższych rad może zależeć nasze zdrowie i życie oraz zdrowie i życie naszych bliskich.

Informacje na temat telefonów alarmowych

999 - pogotowie ratunkowe,
998 - straż pożarna,
997 - policja,
987 - Wojewódzkie Centra Zarządzania Kryzysowego,
112 - telefon alarmowy dla użytkowników telefonów komórkowych,
991 - pogotowie energetyczne,
992 - pogotowie gazowe,
994 - pogotowie wodociągowo -kanalizacyjne,
985 - GOPR Grupa Beskidzka